Kangal’dan Gürün’e Aşarken Yolu

Kangal’dan Gürün’e aşarken yolu
İHLÂSÎ’yi görmeyen göz göz müdür
Dört kitaba bağlı her iki kolu
İHLÂSÎ’ce olmayan söz söz müdür

Kalemim sır dolu kâğıt manidar
Çok anım var benim öğüt manidar
Mızraptan yaş akar ağıt manidar
İhlâs ile çalmayan saz saz mıdır

Bir kanadı yerde biri de gökte
İçinden dökülür hikmetli nükte
Katar çekmez bil ki ağırdır yükte
İhlâs’lıca yanmayan öz öz müdür

Nice âşık gördüm ben de şaşırdım
Nice gündüz oldum güneş aşırdım
İçerimde bitmez sevda taşırdım
İHLÂSÎ’yi yakmayan köz köz müdür

Birazcık hikmete bulaştım amma
İki dünya gezdim dolaştım amma
Zor oldu menzile ulaştım amma
İHLÂSÎ’ye görünen düz düz müdür

Dört kapıyı kırk makamı geçmeden
Makassız hülleyi dikip biçmeden
Bir defa konup da bin kez göçmeden
İHLÂSÎ’de var olan yaz yaz mıdır


Not: Bu şiir Bekir Akbulut (Ozan İhlasi) tarafından aktarılmıştır.

Bu Şiiri Arkadaşınıza Tavsiye Edebilirsiniz                                                 Yazdır

Şiir Hakkında Görüş/Hata/Düzeltme Bildirmek İstiyorum

[<<-Geri ]